وضغیت قاصران در برزخ

در کتاب «امالی» شیخ صدوق، ضمن روایت طویلی که در باره معراج رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم بیان می کند با سند متصل خود از عبدالرحمن بن غُنْم این فقره را ذکر می کند که: «قَالَ: لَمَا أُسْرِیَ بِالنَبِیِ صَلَی اللَهُ عَلَیْهِ وَ ءَالِهِ، مَرَ عَلَی شَیْخٍ قَاعِدٍ تَحْتَ شَجَرَةٍ وَ حَوْلَهُ أَطْفَالٌ. فَقَالَ رَسُولُ اللَهِ صَلَی اللَهُ عَلَیْهِ وَ ءَالِهِ: مَنْ هَذَا الشَیْخُ یَا جِبْرَئِیلُ؟قَالَ: هَذَا أَبُوکَ إبْرَاهِیمُ عَلَیْهِ السَلاَمُ. قَالَ: فَمَا هَۆُلاَ´ءِ الاْطْفَالُ حَوْلَهُ؟قَالَ: هَۆُلاَءِ أَطْفَالُ الْمُۆْمِنِینَ حَوْلَهُ یَغْذُوهُمْ؛ می گوید: چون رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به معراج رفت، عبورش افتاد به پیرمردی که در زیر درختی نشسته بود و در اطراف او کودکانی گرد آمده بودند. رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم سۆال کرد: ای جبرئیل! این پیرمرد کیست؟ جبرائیل گفت: این شیخ، پدر تو ابراهیم است. رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم سۆال کرد: این اطفال در اطراف او کیانند؟ جبرائیل گفت: اینها اطفال مۆمنان هستند که حضرت إبراهیم به آنها غذا می دهد». بحارالنوار ج 6 ص 229

أبوبصیر از حضرت صادق علیه السلام روایت‌ کرده‌ است‌ که‌ فرمود: ارواح‌ مۆمنان‌ در بهشت‌ در کنار درختی‌ در صورت‌ اجسام‌ بشریّه‌ قرار دارند و بدین‌ صورت‌ها یکدیگر را می‌شناسند و با یکدیگر گفتگو دارند. چون‌ یک‌ روح‌ تازه‌ بر آنها وارد شود، می گویند: فعلاً او را از پرسش‌ واگذارید، چون‌ از مقام‌ هول‌ و ترس‌ عظیمی‌ رهائی‌ یافته‌ است‌

از ابوبصیر از حضرت امام صادق علیه السلام: «قَالَ: إنَ أَطْفَالَ شِیعَتِنَا مِنَ الْمُۆْمِنِینَ تُرَبِیهِمْ فَاطِمَةُ عَلَیْهَا السَلاَمُ؛ حضرت فرمودند: به درستی که اطفال شیعیان ما را از مۆمنین، حضرت فاطمه سلام الله علیها تربیت می کند»

بحارالانوار ج6 ص229

هشام ، عن أبی عبدالله علیه السلام أنه 

_____________________________________________
( 1 ) فی المصدر : وسلاما . م  ( 2 ) فی المصدر : على عمل الاباء . م

[293]

سئل عمن مات فی الفترة ( 1 ) وعمن لم یدرک الحنث ( 2 ) والمعتوه ( 3 ) فقال : یحتج الله علیهم  یرفع لهم نارا فیقول لهم : ادخلوها ، فمن دخلها کانت علیه بردا وسلاما ، ومن أبى  قال : ها أنتم قد أمرتکم فعصیتمونی . " ف ج 1 ص 68 "  15 - کا : بهذا الاسناد قال : ثلاثة یحتج علیهم : الابکم ، والطفل ، ومن مات  فی الفترة ، فیرفع لهم نار فیقال لهم : ادخلوها ، فمن دخلها کانت علیه بردا وسلاما ،  ومن أبى قال تبارک وتعالى : هذا قد أمرتکم فعصیتمونی .

گافی ج3 ص249

(1) الفترة ما بین رسولین من رسل الله. (فی)

( 1 ) اى فی زمان انقطعاع الرسل وعدم تیسر الوصول إلى الحجة .  ( 2 ) أى البلوغ والادراک .  ( 3 ) المعتوه : من نقص عقله

ناظر به فرصت عمل نیست

اگر به مقتضای مقدار هدایت عمل کرده باشد اینجا هم موفق می‌شود یعنی زمینه را از قبل داشته و به فعلیت می رساند در یک امتحان

اگر به متقضای هدایتی  که یافته نیز عمل نکرده باشد در امتحان با توجه به عملکرد دنیوی اش مردود می شود